Neno
Elita
- Poruka
- 24.512
Bratunac
Iz ove stranke su saopštili da se danas navršavaju 32 godine od kada je, na zahtjev Dobrice Ćosića, tadašnjeg predsjednika SRЈ, Јugoslavija predala Ujedinjenim nacijama "Memorandumom o ratnim zločinima i genocidu u Istočnoj Bosni za područje Bratunca, Skelana i Srebrenice, koji su počinjenim protiv srpskog stanovništva u periodu od april 1992. do aprila 1993. godine".
Oni su istakli da je dokumentacija sa dokazima, na 132 strane, primljena 2. juna 1993. godine, zavedena pod brojem A/48/177 i S/25835 i da se još nalazi na istom mjestu u UN, neprocesuirana.
Kako su naveli, sudbinu sličnu Memorandumu doživeo je i Counter-Memorial (protivtužba) na 2.154 strane, koju je 23.2.1997. godineSR Јugoslavija podnela Međunarodnom sudu pravde protiv BiH.
- Polazeći od zaključka Njemačke i UN, od 23.5.2024. godine: da još nisu svi krivci suočeni sa pravdom, da gonjenje preostalih krivaca ostaje ključno za proces nacionalnog pomirenja, stvaranje poverenja i za obnavljanje i održavanje mira u BiH - ukazali smo njemačkom Bundestagu, Kancelaru i Generalnom sekretaru UN na Memorandum koji se od 2.6.1993. godine, ili 32 godine, nalazi u UN i na Counter-Memorial koji se nalazi kod Međunarodnog suda pravde od 23.2.1997. godine, i zatražila od njemačkih institucija predlaganje rezolucije UN o stradanju srpskog naroda u okolini Srebrenice - naveli su u saopštenju iz Poslaničke grupe "Mi snaga naroda".
Šta piše u Memorandumu?
Iz Poslaničke grupe "Mi snaga naroda" kažu da su se obratili Ministarstvu spoljnih poslova, Ministarstvu pravde, da su slali dopise Vladi, Predsjedniku, Tužilaštvu za ratne zločine, kao i Arhivu Јugoslavije, ali da niko nije imao prevod Memoranduma na srpski, pa su ga sami preveli.
U Memorandumu su navedeni prethodni zločini, pobrojani su zločini protiv Srba 1992. i 1993. godine, uništavanje sela, teška situacija njihovih stanovnika, navedene su žrtve masakra, ukazano na uništenu ličnu imovinu, kao i na ljude koji su morali da napuste svoja ognjišta. Navedeni su i potencijalni izvršioci zločina, kao i izjave svjedoka.
U trenutnu kada je Memorandum napisan, u aprilu 1993. godine, autori su napisali da "etničko čišćenje, ponovljeni progoni i uništavanje svega srpskog, počev od samog naroda, preko njihovih naselja i imovine, čine nas dužnim da o tome obavijestimo sve koji su zainteresovani za našu sudbinu u vezi toga".
- Podrazumijeva se da dokumenti kojima raspolažemo nisu ni potpuni niti konačni. Rat još nije završen niti konačan, patnje naroda se nastavljaju, a ovde svakog dana padaju nove žrtve. Međutim, ono što se već zna, ono što se dogodilo tokom ovog perioda od manje od godinu dana, ima razmere ljudske i materijalne katastrofe kakvu nisu vidjeli čak ni oni koji su bili svjedoci prošlih ratova. Stoga je naša dužnost da svjedočimo o toj katastrofi, barem sa onom dokumentacijom koju trenutno posedujemo, a koju smo uspjeli da prikupimo pod prilično teškim uslovima - piše u Memorandumu.
U dokumentu se navodi da je gotovo nemoguće u tako kratkom pregledu pomenuti sve napade, spaljivanja i pljačke srpskih sela i da se radi o skoro stotinu naselja sa srpskim stanovništvom. Navedeno je 16 sela i istaknuto da se opis razaranja samo nekih od njih može biti ubjedljiv dokaz njihove epopeje.
Navedeni su zločini u selima Blječeva, Loznica, Zagoni, Magašići, Јežestica, Fakovći, Boljevći, Bjelovac, Sikirić i Kravica u opštini Bratunac, kao i sela u opštini Srebrenica Gniona, Oparci, Ratkovići, Brežani, Krnjići i Zalazje.
- Ono što im se dogodilo je na neki način tipično za sudbinu ostalih naselja. Ako razlike i postoje, one se uglavnom tiču imena napadača, počinilaca zločina, ali ne i konačnog ishoda njihovih napada. A taj konačni ishod su uvijek ubijeni ljudi, opljačkana imovina, spaljena i uništena sela - navodi se u Memorandumu.
Navodi se da još nije moguće utvrditi tačan broj ubijenih ljudi srpske nacionalnosti, ali da se procjenjuje da je do marta 1993. godine ubijeno oko 1.200 ljudi, a broj povređenih i ranjenih, takođe prema procjenama, kreće se između 2.800 i 3.200 osoba. Mnoge povrede i rane su uzrokovane čestim granatiranjem preostalih srpskih sela, Bratunca i Skelana, mnogih zaselaka, kao i snajperskom vatrom i brojnim nagaznim minama, čije su žrtve civili.
Ističe se da broj žrtava raste svakog dana i da zato ovaj dokument treba posmatrati kao početni, nepotpun, koji pruža samo delimične informacije o uništenju srpskog naroda i njegove imovine na teritorijama opština Srebrenica, Bratunac i Skelani, a da će "konačan dokument biti sastavljen kada uslovi dozvole".
- Surovost i podmuklost ispoljene u napadima na srpska sela, nemilosrdnost prema zarobljenim ili zarobljenim meštanima, bez razlike prema polu, starosti, da li su vojnici ili civili, zdravi ili ranjeni i bolesni, zverski tretman u zatvorima u kojima je nedostatak vode i hrane najblaža kazna, predstavljaju posebno poglavlje u događajima na ovim prostorima - ukazuju autori Memoranduma.
Dodaje se da je teško reći da li takav stav proizilazi iz verskog fanatizma islama, njihovog džihada, ili iz probuđenih osnovnih, životinjskih instikata njihovih ratnika. A možda su jednostavno sadisti, mučitelji i ubice po prirodi, vodili akcije i izdavali naređenja.
- Bez obzira na razloge, posljedice po srpski narod su jezive. Mnogi pobijeni, ali i ranjeni, pa čak i živi i nepovrijeđeni ljudi, spaljeni su zajedno sa kućama u kojima su živjeli - navodi se između ostalog u dokumentu sa dokazima, na 132 strane, koja je dostavljena Ujedinjenim nacijama prije 32 godine, a koja nikada nije procesuirana.
Izvor: rt.rs
*********************
Da je na vrijeme obznanjeno šta se dogodilo Srbima u periodu od aprila 1992. do aprila 1993, dakle dve godine prije događaja u Srebrenici, ne bi se taj događaj mogao okarakterisati onako kako se kasnije dogodilo. Tada ni muslimanska strana ne bi smjela da tvrdi da su Srbi počinili genocid nad muslimanima. Čak je i Haški sud priznao zločine nad Srbima i za njih izrekao jednu presudu od 18 godina.
Iako postoje oko 250000 dokumenata o zločinima nad Srbbima (Bratunac, Srebrenica Skelani) i koja se nalaze u arhivi Tužilaštva za ratne zločine Srbije, malo šta se uradilo povodom toga.
U tim dokumentima, sadržaj 133 dokumenta koji se odnose na istočnu Bosnu pokazuje da je na području Bratunca, Skelana i Srebrenice ubijeno oko 6.000 Srba, tu su i dokazi o brojnim srušenim i spaljenim srpskim selima na ovom području čiji su stanovnici ubijeni na svirep način. U tim papirima postoje i dokazi da je Srebrenica već u aprilu 1991. godine etnički očišćena od Srba, pa ih je u tom gadu ostalo svega 860 od 9.390 koliko ih je tu živjelo. U dokumentima su navedeni i dokazi o strašnom zločinu u selu Kravica na Božić 1993, a tu su i imena organizatora genocida nad Srbima, izjave svedoka i djelimičan spisak žrtva.
Postavlja se pitanje, zašto se ćuti na ove monstruozne zločine, koji nemaju prefiks nekih preuveličaavanja i netačnih podataka, nego su sve dokumentovane sa stvarnim nemilim dogaddjajima kao i izjavama preživjelih svjedoka?
